|
แม่วังกับลำปาง
โดย
เสกสรรค์ มธุลาภรังสรรค์ - 27 ส.ค. 2542
แม่น้ำวัง กับ เมืองลำปาง
ฉันกำเนิดมาจากการผุดขึ้นมาของตาน้ำในหุบเขาที่ชุ่มชื้นทางตอนใต้ของเชียงรายเมื่อนานมาแล้ว
อายุฉันเหรอ? คงมากกว่าเธอหลายร้อยหลายพันเท่า
ฉันไหลลงเขา ไหลลงมาเรื่อยๆ สมทบกับเพื่อนๆ มากมาย จนฉันเริ่มตัวใหญ่ขึ้นๆ ออกจากเชียงราย ฉันไหลมาสู่ลำปางที่อำเภอวังเหนือ ก่อนจะไปรวมกับ ปิง เพื่อนของฉันที่เมืองตาก
ก่อนหน้านั้นเมืองแห่งนี้ไม่ได้ชื่อนี้หรอกนะ คนรุ่นก่อนเขาเรียกกันว่าเขลางค์นคร เป็นเมืองที่มีประวัติศาสตร์ยาวนานกว่า ๑,๓๐๐ ปีทีเดียว ฉันเฝ้าดูพวกเธอเรื่อยมา ดูตอนพวกเธอใช้ชีวิต ดูตอนพวกเธอต้องสู้รบกับข้าศึกที่มารุกรานในสมัยก่อน ดูตอนพวกเธอมาจับปลาที่มีอยู่มากมายในตัวฉัน ดูตอนพวกเธอมาเล่นฉัน ดูตอนพวกเธอสัญจรไปมาบนตัวฉัน ดูตอนพวกเธอมาตั้งรกรากอยู่รอบๆตัวฉัน มาตักฉันไปอาบ ไปใช้ดื่ม หรือไปทำเกษตรกรรม ฉันไม่เคยขัดใจพวกเธอหรอก ฉันคิดว่ามันเป็นหน้าที่ของฉัน และฉันก็มีความสุขที่ได้ทำหน้าที่ของตัวเอง
มาถึงวันนี้ฉันเริ่มสุขภาพไม่ดี พวกเธอบางคนทิ้งขยะลงบนตัวฉัน ทำให้ตัวฉันสกปรก พวกเธอยังทิ้งขยะใส่ตัวฉันต่อไปเรื่อยๆ มันเยอะมากจนฉันกำจัดมันไม่ไหว พวกเธอบางคนก็ปล่อยน้ำเสียใส่ตัวฉัน จนพวกปลาและสัตว์น้ำอื่นๆที่อาศัยอยู่บนตัวฉันเริ่มสุขภาพไม่ดีตามฉัน แต่ก่อนพวกปลาเหล่านี้อยู่ได้บนทุกที่ในตัวฉัน แต่เดี๋ยวนี้พวกมันต้องหนีไปอยู่ที่ไกลๆเมือง ไกลๆเขตชุมชน พวกมันเริ่มบ่นว่าที่อยู่เหลือน้อยลงทุกที ฉันเองก็รู้สึกสงสารพวกมันจับใจ แต่ฉันไม่สามารถช่วย อะไรพวกมันได้เลย
ฉันไม่เข้าใจเลยจริงๆ ฉันคอยช่วยเหลือพวกเธอมาตลอด เฝ้าทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีเรื่อยมา แต่พวกเธอกลับมาทำร้ายฉันอย่างนี้ บอกตามตรงฉันเริ่มรู้สึกน้อยใจแล้วนะ ถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไป สุขภาพฉันยังทรุดโทรมลงเรื่อยๆ สักวันฉันคงทำหน้าที่ของฉันต่อไปไม่ไหว แต่พวกเธอคงไม่รู้สึกอะไรหรอก เพราะเธอไม่เห็นประโยชน์ของฉันแล้วนี่ ถึงแม้ไม่มีฉันก็คงไม่ต่างอะไรกับตอนมีฉันเลยใช่ไหม?
วัง
 |